تی دی سی اس (tDCS)

تی دی سی اس یک تکنیک تحریک عصبی غیرتهاجمی است که به دلیل کاربرد آسان و ایمن و اثرات نورومدولاتوری اش در طی سال های گذشته در فیلد توانبخشی عصبی حرکتی مورد توجه زیادی قرار گرفته است.

به وسیله تی دی سی اس یک جریان ضعیف از طریق جمجمه به مغز اعمال شده و تحریک پذیری کورتیکال در ناحیه هدف مغز تغییر می کند. جریان الکتریکی پتانسیل استراحت غشاء مجموعه ای از جمعیت نورونی مانند نورون های پیرامیدال را مدوله می کند و بسته به طبیعت الکترود و شدت اعمال شده ریت فایرینگ را کم یا زیاد می کند. نشان داده شده است که این تغییرات لوکال از طریق تحریک فاکتور نوروتروفیک BDNF اثرات دراز مدت دارد.

تی دی سی اس در پاتولوژی های مختلف از جمله سکته مغزی، بیماری پارکینسون، ام اس، و فلج مغزی کاربرد دارد.

روش tDCS یک رویکرد جدید برای بهبود ظرفیت انجام فعالیت های زندگی روزمره (ADL) و فانکشن اندام فوقانی پس از سکته مغزی است.