اجزای سیستم عصبی

سيستم عصبی به دو بخش تقسيم می شود:

1- سيستم عصبی مركزی

2- سيستم عصبی محيطی

سيستم عصبی مركزی از مخ، مخچه، تنه مغزی و نخاع شوكی تشكيل شده است.

سيستم عصبی محيطی شامل همه ساختمان هايی است كه در خارج از جمجمه و نخاع شوكی قرار دارند.

از لحاظ فيزيولوژيكی، سيستم عصبی محيطی به:

• سيستم عصبی پيكری ( سوماتيك ) و

• سيستم عصبی خودكار ( اتونوم ) تقسيم می شود.

■ انواع سلول های عصبی

مخ، تنه مغزی و نخاع شوكی دو نوع سلول عصبی پايه دارند به نام:

۱- نورون

۲- نوروگليا

■ انواع نورون ها

1- نورون های آوران

2 – نورون های واسطه يا اينترنورون

3 – نورون های وابران

▪️ نورون های آوران يا حسی

مسئول دريافت حس ها از محيط و انتقال آن به سيستم عصبی مركزی هستند.

▪️ نورون های واسطه

نورون ها را به يكديگر مرتبط می سازند، و عمل اصلی آنها سازماندهی اطلاعات دريافت شده از منابع مختلف است.

▪️ نورون های وابران يا حركتی

اطلاعات را به عضلات منتقل كرده و حركت را توليد می كنند.

■ نوروگليا

سلول های حمايت كننده غير عصبی هستند كه سه نوع می باشند:

1- آستروسيت ها

2- اليگودندروگليا

3- ميكروگليا

▪️ آستروسيت ها

مسئول حفظ آندوتليوم مويرگی و متصل كردن عروق به نورون ها هستند.

▪️اليگودندروگليا

غلاف های ميلين اطراف آكسون ها در ماده سفيد را دربرگرفته و سلول های ساتلايت را در ماده خاكستری توليد می كند كه در تبادل يونی بين نورون ها نقش دارند.

▪️سلول های ميكروگليا

فاگوسيت های سيستم عصبی مركزی هستند. آنها پاتوژن ها را هضم كرده و به ترميم سيستم عصبی بعد از ضايعه كمك می كنند.