یکی از تکنيک هایی که مورد توجه بسيار قرار گرفته است، CIMT (Constraint-induced movment therapy) یا روش CIMT می باشد به اين دليل که حتی بيماران مبتلا به سکته مغزی مزمن (بيشتر از ۶ ماه) بهبودی معنی داری را با این تکنیک درمانی نشان می دهند.
اين تکنيک دو جزء دارد و معمولا برای مدت ۲ هفته استفاده می شود:
۱- محدود کردن اندام سالم برای ۹۰ درصد ساعات بيداری
۲- تمرين فشرده با اندام مبتلا برای ۶ ساعت در روز.
در بيمارانی که همی پلژی مزمن دارند، محدوديت اندام سالم به بيماران کمک می کند که بر تمایل به عدم استفاده از سمت مبتلا غلبه کنند.
بيمارانی می توانند با اين روش درمان شوند که حداقل ۱۰ درجه اکستانسيون مچ دست و انگشتان دست را داشته باشند.
تحقيقات متعدد اثر مثبت CIMT را در بهبود حرکت و عملکرد دست مبتلای بيماران همی پارزی مزمن نشان داده است.
روش CIMT به همراه تکنیک های توانبخشی رایج در بیماران سکته مغزی با دست های پلژیک حتی مدت های طولانی بعد از آسیب مغزی موثر است.