روی طرح و برنامه درمانی خود کار کنید

هر سفر بزرگ، با یک طرح و برنامه بزرگ شروع می شود. بنابراین یک طرح مناسب برای بهبود سکته مغزی ضروری است.

طرح بهبودی، درست بعد از سکته مغزی و از بیمارستان شروع می شود و در مراحل بعدی، در بیمارستان های توانبخشی، کلینیک های توانبخشی سرپایی، و درمان در منزل توسعه می یابد.

بخش اولیه طرح که در بیمارستان شروع می شود، آسان است، زیرا درمانگرها این طرح را ارائه و اجرا می کنند. اما بیمار مبتلا به سکته مغزی، بعد از اتمام فیزیوتراپی، کاردرمانی، و گفتاردرمانی در بیمارستان، چه می کند؟

بازماندگان از سکته مغزی معمولا در ادامه زندگیشان، بدون هیچگونه طرح رسمی برای بهبودی، با چالش مواجه هستند. به مجردی که درمان های استاندارد پایان یابند، داشتن طرح بهبودی برای بیمار، حتی ضروری تر می شود. این مقطع یک زمان حیاتی در بهبودی است و بیماران از سه گزینه زیر می توانند یکی را انتخاب کنند:

۱- بیمار اعتقاد دارد که درمان خاتمه یافته و بنابراین بهبودی نیز تمام شده است.

۲- بیمار مایل است بهبودی اش ادامه یابد، اما مطمئن نیست روی چه مواردی کار کند. لذا تصمیم می گیرد به درمان ادامه دهد تا ببیند چه پیش می آید.

۳- بیمار با کمک اعضای تیم توانبخشی، طرح درمان را توسعه می دهد تا او را به بالاترین سطح بهبودی ممکن برساند. بیمار آگاه است که طرح درمان در طی زمان تغییر خواهد کرد. طرح بهبودی مبتنی بر اهدافی است. کسب اهداف به اهداف جدید و موفقیت های جدید منجر می شود. این رویکرد، مارپیچ رو به بالای بهبودی را پیش می برد.

اما این امر چگونه انجام می شود؟

 برای ادامه به قسمت دوم این مطلب مراجعه کنید، اینجا کلیک کنید.