– تشکیل گروه درمانی در بیمارستان و فراهم کردن فرصتی برای آگاه شدن از واقعیت.
– آموزش های لازم در خصوص دوره انتقال هنگام بازگشت به خانه
– مشاوره کاردرمانی در راستای جستجوی معنا
– مصاحبه ی انگیزشی پیرامون کشف مجدد خود
– آموزش روش های وضعیت دهی جهت جلوگیری از زخم بستر و مشکالت ساختاری عضالت و مفاصل
– جذب حمایت های اجتماعی از طریق سایر اعضای تیم درمان مثل مددکار اجتماعی
کاردرمانی برای سکته مغزی یک گام اساسی در مسیر بهبودی بعد از سکته مغزی است. بیمارانی که توانایی انجام کارهای روزانه مانند توانایی حفظ تعادل، تمرکز، حفظ اطلاعات و حتی رسیدن به یک شی را از دست دادهاند، برای بازیابی این حرکات اساسی به تخصص یک متخصص کاردرمانی احتیاج دارند. هدف درمانگر کمک به بیماران در بهبود تواناییهای حسی و حرکتی آسیبدیده است. این کار از طریق برنامهریزی مجدد قسمتهای مختلف مغز بیماران و کمک به آنها برای کنترل مجدد عضلات انجام میشود.
بسیاری از بازماندگان از سكته مغزی برای زندگی عادی تلاش میكنند زیرا مهارتها و حرکاتی كه در گذشته برای آنها ساده بودهاند، امروزه چالش برانگیز شدهاند. درمانگران به بیماران کمک میکنند تا وظایف روزانه مانند لباس پوشیدن، حمام کردن، نوشتن، رانندگی و پخت و پز را انجام دهند. پس از بازیابی بیشتر کارکردها، آنها میتوانند به محل کار خود برگردند. به لطف کاردرمانی، بسیاری از بیماران میتوانند سرگرمی مورد علاقه خود مانند نقاشی کشیدن یا نواختن یک ساز موسیقی را ادامه دهند. با گذشت زمان و فداکاری و پشتیبانی تیم درمان و اعضای خانواده، بیماران میتوانند بهبود یابند، مستقلتر شوند و زندگی خود را از نو شروع کنند.
هدف کاردرمانی در سکته مغزی کمک به بیماران در بهبود توانایی های حسی و حرکتی است این روند از طریق بازآموزی مجدد سیستم مغزی و کمک به توانایی سیستم عصبی آنها برای کنترل مجدد عضلات است.
کاردرمانی بخش مهمی از روند بهبودی پس از سکته مغزی است. هدف از توانبخشی کمک به بیمار برای یادگیری مجدد مهارتهایی است که از پس از سکته مغزی به علت آسیب مغز از دست داده است. توانبخشی به بیمار کمک می کند که استقلال خود را مجددا بدست آورده و کیفیت زندگیش را بهبود بخشد. شدت سکته و عوارضی که ايجاد مي کند و توانایی اشخاص برای بهبود بسیار متفاوت است. نتیجه تحقیقات نشان میدهد که بیمارانی که برنامه مشخص و منظمی برای توانبخشی دارند بهبودی بیشتر و بهتری نسبت به کسانی دارند که توانبخشی را جدی نمیگیرند.