وظیفه متخصصین سلامت و توانبخشی کمک به بیماران برای بهبود فانکشن دست پس از سکته مغزی است. در اینجا ۷ قدم برای سرعت بخشیدن به بهبودی دست پس از سکته ارائه می شود. ۳ نکته تاپ اول مهم ترین آنها است، و نکات آخر “تکنیک های تقویت کننده” هستند که برای تسهیل بیشتر بهبودی می توانند استفاده شوند.
قدم اول: تمرین توانبخشی
راه شماره ۱ برای بهبود فانکشن دست پس از سکته مغزی “تمرینات توانبخشی” است. در این زمینه باید روی تمرینات درمانی دست برای مهارت های حرکتی ظریف دست تاکید شود.
هر چقدر تمرینات توانبخشی بیشتر تکرار شوند، مغز بیشتر بازسازماندهی می شود، و حرکات بیشتری بهبود می یابند.
قدم دوم: تمرین مکرر
“برای بهبودی هر چه سریع تر عملکرد دست، بیمار لازم است تمرینات دست را به تعداد زیاد تکرار کند. تکرار زیاد تمرینات بسیار اهمیت دارد.”
اگر تمرینات درمانی دست به تعداد کافی و زیاد تکرار نشوند، در اینصورت مغز محرکی که برای بازسازی اش نیاز دارد را نخواهد داشت. ارتباطات جدیدی ممکن است در مغز شکل بگیرد، اما تقویت نخواهند شد. بنابراین، برای کسب مجدد فانکشن دست بعد از سکته مغزی، لازم است بهبودی های بدست آمده با تمرین مکرر تثبیت شوند.
قدم سوم: تداوم
تمرین مکرر موجب بهبودی بسیار زیاد دست خواهد شد، و تمرین مکرر با “تداوم” موثرتر خواهد شد. با تمرین مکرر سوخت به مغز خواهد رسید تا بازسازی شود، اما لازم است سوخت بطور مداوم به مغز برسد. در غیر اینصورت اثرات کامل تمرین بدست نخواهد آمد.
فاصله بین جلسات تمرین نباید زیاد باشد، درغیر اینصورت ارتباطات جدید در مغز ضعیف خواهند شد.
بنابراین لازم است برای بیمار برنامه توانبخشی طرح ریزی گردد و بیمار نیز خود را ملزم کند آن را “بطور مداوم” انجام دهد.
سه تکنیک تمرین توانبخشی، تمرین مکرر، و تداوم “نان و کره”! بهبودی دست هستند.
فرمول موفقیت درمان عبارت است از:
بهبودی از سکته مغزی= نوروپلاستیسیته + تکرار+ تداوم
اما چندین راه دیگر نیز برای پیشرفت بیشتر وجود دارد که به عنوان تکنیک های تقویت کننده برای بهبودی خوب تا عالی دست وجود دارند.