سكته مغزی سومین علت مرگ در دنیا به حساب میآید که در كشور ما نه تنها در رده بندی عوامل مرگ، یك پله بالاتر، یعنی در جایگاه دوم است، بلکه طبق بررسیهای انجام شده سن سکته مغزی در ایران 10سال کمتر از میانگین جهانی است.
به عبارتی، بیشتر سکتههای مغزی در ایران در حدود 45 سالگی اتفاق میافتند در حالی که این رقم در کشورهای دیگر، 55 سال است. بنابراین دانستن نکاتی برای کمک به افرادی که دچار سکته مغزی میشوند، برای هر شخصی لازم است.
اصطلاح «سکته مغزی» وضعیتی را توصیف میکند که در آن، جریان خون یک قسمت از مغز در اثر یک لخته خونی یا یک رگ خونی پاره شده، بهطور ناگهانی و جدی مختل میشود. انتقال سریع بیمار به بیمارستان بسیار حیاتی است. اگر سکته مغزی به دلیل لخته روی داده باشد، میتوان با دادن دارو، وسعت صدمه مغزی را محدود و روند بهبود را سریعتر کرد.
سکته مغزی بیشتر در افرادی که دچار فشار خون بالا یا اختلالات گردش خون هستند، رخ میدهد و در برخی موارد میتواند منجر به مرگ شود؛ با این حال، اکثر افراد پس از سکته مغزی، بهطور کامل بهبود پیدا میکنند. در هر صورت به یاد داشته باشید در هنگام بروز سکته مغزی ممکن است این علایم بروز و ظهور پیدا کنند:
* مشکلاتی در تکلم و بلع
* اگر از بیمار بخواهید که دندانهای خود را نشان دهد، تنها یک طرف صورت حرکت خواهد کرد و یا حرکت (دوطرف) یکسان نیست.
* از دست دادن قدرت یا حرکت در اندامها
* سردرد شدید و ناگهانی
* وضعیت ذهنی منگ و هیجانزده که میتواند با مستی اشتباه گرفته شود.
* از دست رفتن هوشیاری بهطور ناگهانی یا تدریجی
مهمترین کاری که باید انجام دهید، باز نگه داشتن راه تنفسی بیمار است و در همین زمان سعی کنید شرایط انتقال فوری او به بیمارستان را فراهم کنید.
دقت داشته باشید اگر بیمار بیهوش است، راه تنفسی را باز و تنفس را کنترل کنید؛ آماده باشید تا در صورت لزوم، احیای تنفسی و ماساژ قفسه سینه را آغاز کنید.
اگر بیمار نفس میکشد، او را در وضعیت بهبود قرار دهید. با مرکز اورژانس تماس بگیرید و آمبولانس درخواست کنید. تا زمان رسیدن نیروهای امداد پزشکی، علایم حیاتی (سطح پاسخدهی، نبض و تنفس) را کنترل و ثبت کنید.