ساختمان های محافظت كننده مغز

بافت مغز ظريف ترين بافت بدن است که ساختمان های محافظت كننده مغز کمک میکنند تا احتمال صدمه به حداقل برسد. این عوامل عبارتند از:

۱- جمجمه يا كرانيوم

۲- پرده مننژ ‌که خود شامل سه لایه است:

الف) سخت شامه یا دوراماتر

ب) عنکبوتیه یا آراکنویید

ج) پیاماتر یا نرم شامه

مغز به وسيله سه لايه پرده به نام مننژ پوشيده شده است.

خارجی ترين لايه مننژ، سخت شامه است كه يك پرده از بافت همبند فيبروزی ضخيم است كه به جمجمه متصل می شود. ناحيه بين سخت شامه و جمجمه به نام فضای اپيدورال است.

لايه ميانی به نام عنكبوتيه است. فضای بين سخت شامه و عنكبوتيه به نام زير سخت شامه یا ساب دورال است.

لايه سوم نرم شامه است كه داخلی ترين لايه مننژ است. نرم شامه ، ظريف و غنی از مويرگ است و مستقيما به خود مغز متصل می شود. نرم شامه مانند يك عامل نگهدارنده عمل كرده و از متلاشی شدن مغز جلوگيری می كند. مننژ های سری یا كرانيال با پرده های نخاع شوكی پيوسته هستند.

مايع مغزی نخاعی در فضای زير سخت شامه جريان دارد. مايع مغزی نخاعی، شوك های وارده به سر را جذب می كند.

برای حفاظت بيشتر مغز، فيلامان های فيبروزی به نام ترابكولاهای عنكبوتيه وجود دارند. اين ترابكولاها از عنكبوتيه به نرم شامه گسترده اند.

ترابكولاهای عنكبوتيه در شتاب يا تغيير جهت های ناگهانی از حركت اضافی مغز جلوگيری می كنند.

فیلم پرده های مننژ