سکته مغزی علت اصلی ناتوانی در بزرگسالان در سراسر جهان است. مراقبت از سکته مغزی و حمایت از این بیماران طولانی مدت هست.
■ افزایش خطر سکته مغزی دیگر
وقتی فردی دچار سکته مغزی می شود، شانس آنها برای ابتلا به سکته دیگر به میزان زیادی افزایش می یابد. تغییر در نحوه زندگی (برای مثال، توقف سیگار کشیدن، خوردن غذاهای سالم، و فعال بودن) به کاهش خطر سکته مغزی دیگر کمک خواهد کرد. داروها نیز برای کنترل فشار خون، کلسترول و رقیق نگهداشتن خون اهمیت دارند.
■فعالیت های زندگی روزمره
سکته مغزی می تواند بر توانایی انجام فعالیت های روزمره مثل لباس پوشیدن، حمام کردن، و آشپزی تاثیر بگذارد. علت این مشکلات ممکن است اختلالات حرکتی، یا اختلال در فکر کردن، به خاطر آوردن و طرح ریزی باشد. متخصصین کاردرمانی با آموزش راه های انجام فعالیت های روزمره می توانند به بیماران کمک کنند.
■ تحرک
سکته مغزی می تواند بر بخش هایی از مغز که کنترل حرکات دست ها و پاها را به عهده دارند اثر بگذارد. نتیجه این اثر سکته مغزی، فلجی یا ضعف یک نیمه بدن می باشد. بیشتر بهبودی در ۶ ماه اول بعد از سکته مغزی رخ می دهد. اما بهبودی ممکن است تا سال ها بعد از سکته مغزی ادامه یابد. در این موارد، فیزیوتراپیست با بیمار کار خواهد کرد تا حرکات و فعالیت هایی که برای بهبودی فرد لازم هستند را تمرین کنند. هر قدر فرد بیشتر تمرین کند، بهبودی بهتر خواهد بود. تداوم تمرینات به حفظ حرکاتی که بعد از سکته مغزی برگشته اند و همچنین کاهش خطر سکته دیگر کمک خواهد کرد.