با تمرینات مکرر چگونه بهبودی حاصل میشود؟

نورون ها یا سلول های عصبی در مغز نیز به همین طریق کار می کنند. هر زمان که شما حرکت می کنید یا تمرینات مکرر انجام میدهید، ارتباطات جدیدی ایجاد می کنید که انجام حرکت را آسان تر و آسان تر می کند تا این که شما می توانید حرکت را بدون فکر کردن انجام دهید. تغییر نوروپلاستیک حاصل چنین مجموعه ای از نورون ها در مغز است که به همین ترتیب بیشتر و بیشتر آتش می کنند.

تصور کنید که کنار ساحل ایستاده اید، و ۳ متر از لبه آب فاصله دارید. شما یک سطل آب برمی دارید و آن را به سمت دریا می ریزید. شما اولین سطل پر از آب را می ریزید. آبی که ریخته اید فقط چند سانتی متر جریان یافته و سپس جذب شن های ساحل می شود. سطل دوم ۳۰ سانتی متر یا بیشتر جریان می یابد. سطل سوم حتی بیشتر جریان می یابد. بعد از چند سطل آب بیشتر، شما نهر آب کوچکی به سمت دریا ایجاد می کنید. پس همه آبی که شما می ریزید به آسانی به سمت دریا جریان می یابد.

پروسه لازم برای بازسازی و برقراری اتصال سیم ها در مغز نیازمند دانستن کامل فواید قدرت نوروپلاستیسیته نیست. به بیان ساده، مغز می تواند مثل یک “جعبه سیاه” در نظر گرفته شود. اگر بیمار تلاش مکرر و متمرکز داشته باشد، حرکتش بهتر خواهد شد. حرکت قسمت های مختلف بدن است که اتصال سیم ها در مغز را برقرار می کند. یعنی حرکت دادن فعال اندام ها، دهان، تنه، و غیره اتصال سیم ها در مغز را برقرار و بازسازی آن انجام خواهد شد.

چگونه متوجه می شوید که تمرین مکرر اثر می کند؟

افزایش هماهنگی نشانه مثبتی است که مغز بازسازی و اتصال سیم های آن برقرار می شود. به همین دلیل است که اندازه گیری صحیح پیشرفت بیمار با تست مقدار و کیفیت حرکت بسیار مهم است. اگر تغییر نوروپلاستیک وجود داشته باشد، آن تغییر حرکت بهتری تولید می کند. هر قدر حرکت بهتر باشد، بازسازی و اتصال سیم های مغز بیشتر است.

تمرین مکرر برای سکته مغزی تا چه اندازه جوابگو هست؟

نوروپلاستیسیته و تمرین مکرر