تمرینات ایستاده سکته مغزی و تعادل:(سطح متوسط)
پس از تسلط بر اولین تمرین ، این تمرین را انجام دهید. مجدداً روی دست را روی سطح پایدار نگه دارید و صاف بایستید. وزن خود را به یک پا منتقل کنید ، و پای دیگر را مطابق شکل در مقابل خود قرار دهید ، زانو را خم کنید ( در حالی که زانو خم است به سمت بالا و پایین حرکت دهید ) هر بار دامنه حرکتی یک شمارش ب حساب می آید. این تمرین را 10 بار انجام دهید و به آرامی آن را به پایین پایین بیاورید، سپس پا را تغییر دهید.
تمرینات ایستاده سکته مغزی و تعادل (سطح پیشرفته)
تمرینات پیشرفته ایستاده و تعادل
بایستید و وزن خود را به یک پا منتقل کنید. تا جایی که می توانید پای دیگر را پشت سر خود ببرید. در صورت امکان به مدت 10 ثانیه نگه دارید و آن را به آرامی پایین بیاورید. پاها را تکرار و تعویض کنید.
این تمرین باعث تقویت عضله باسن و بهبود تعادل می شود.
بهبود پا و انگشتان پا پس از سکته مغزی
جالب است بدانید که از روشها و تکنیکهای توان بخشی برای بهبود اندامهای تحتانی استفاده میشود. استفاده از عصا و واکر و بریس بهترین روش برای کمک به فرایند توان بخشی است. با توجه به روشهای مختلفی که برای تقویت پاها وجود دارد فرایند بهبود میتواند نسبتا با سرعت زیادی سپری شود.
پس از سکته مغزی در عملکرد انگشتان پا نیز اختلال ایجاد میشود. در ابتدای شروع فرایند توان بخشی از انگشتان پا به عنوان یک شاخص برای بررسی سلامت پاها استفاده میشود زیرا اغلب آخرین نقطه از پا هستند که به علت فاصله به ناحیه آسیب دیده مغز بهبود پیدا میکند اما توان بخشی این نقاط بیشتر از فرایند راه رفتن و حرکت کردن بهره میگیرد. به عنوان مثال از دست دادن توانایی مفصل برای چرخش قسمت جلوی پا به سمت بالا یک مشکل شایع در بیماران سکته مغزی محسوب میشود. در این مشکل خاص انگشتان پا و خود پا قادر به دریافت پیامهای ارسال شده از مغز نیستند و این امر باعث میشود که فرد دچار لنگی شود و در هنگام راه رفتن لنگ بزند.