روی طرحتان کار کنید یک طرح قوی برای درمان
برای مشاهده قسمت اول این مطلب اینجا کلیک کنید.
یک طرح قوی و موفق برای بهبودی بیمار مبتلا به سکته مغزی دارای ویژگی های زیر است:
۱- قابل اندازه گیری و سنجش است. طرح بهبودی شامل اهداف اختصاصی و نشانه هایی است که نمایانگر پیشرفت در پروسه بهبودی است. این پیشرفت ها بوسیله طرح پیش بینی می شوند. مربیان نیز به همین ترتیب اهدافی را برای ورزشکاران تنظیم می کنند.
در طرح بهبودی بیماران باید اهدافی تنظیم گردند که بهبودی را پیش ببرد. نمونه ای از اهداف قابل سنجش عبارتند از:
♧ من در ۳ ماه آینده تا عروسی دخترم باید قادر باشم ۵۰ متر راه بروم.
♧ من باید تا عید قادر باشم از کارد و چنگال استفاده کنم.
♧ من باید تا تابستان قادر باشم برای خرید به تنهایی به بیرون از منزل بروم.
۲- طرح انعطاف پذیر است. بهبودی سکته مغزی دربرگیرنده مجموعه ای از فرصت هایی است که بطور مداوم شیفت پیدا می کنند. با بهبودی، انتخاب گزینه های بهبودی و تمرینات مورد استفاده تغییر می کنند. یک طرح انعطاف پذیر برای بهبودی از سکته مغزی اجازه تنظیمات سریع برای پیشبرد بهبودی بیشتر را می دهد. برای مثال، این هدف را در نظر بگیرید: “من قادر خواهم بود یک فنجان را با دست ضعیفم بردارم.” به مجردی که بیمار قادر به انجام این عمل باشد، در طرح بهبودی هدف تنظیم می شود تا چالش جدیدی فراهم کند (برای مثال، من قادر خواهم بود یک فنجان آب را بردارم و بنوشم. به این ترتیب، هدف مشکل تر شده است تا بهبودی بیشتری ایجاد کند).
۳- تشویق به خوداتکایی در طرح بهبودی.
بیمار باید روی تکنیک های بهبودی که درک کرده و خود می تواند انجام دهد تمرکز کند. وقتی که بیمار بتواند تکنیک های درمانی را یاد گرفته و بدون کمک درمانگر وکلینیسین انجام دهد، به خودش فرصت بیشتری برای بهبودی می دهد.
تقویت خوداتکایی به بیمار اجازه می دهد که حتی بعد از پایان درمان های رسمی، بهبودی اش ادامه یابد. این اسپین “خودت-آن را-انجام بده” روی بهبودی به بیمار اجازه می دهد که کنترل پروسه بهبودی را بدست گیرد.
۴- طرح دارای اهداف کوتاه مدت و دراز مدت است.
هدف کوتاه مدت 3 متر راه رفتن است. هدف دراز مدت، راه رفتن بدون لنگیدن است. هدف دراز مدت با درنظر گرفتن مجموعه ای از اهداف کوتاه مدت تعیین می شود. برای تشبیه، اهداف کوتاه مدت، آجرها هستند. اهداف دراز مدت، نقشه برای ساختن یک خانه آجری است.
■ در طرح بهبودی چه احتیاطاتی را باید در نظر گرفت؟
هر طرحی باید با در نظر گرفتن پارامترهای ایمنی اجرا شود.
این مثال را در نظر بگیرید: “من قادر خواهم بود در مدت ۱۰ دقیقه، ۴۰۰ متر راه بروم، و تا عید به آن دست خواهم یافت.” راه رفتن برای مسافت های طولانی به وضوح با خطرات همراه است. به عبارت دیگر، هدفی مثل ، “من قادر خواهم بود تا ماه آینده دستم را به اندازه کافی باز کنم و دسته فنجان را بگیرم” به آسانی بر باز و بسته کردن مکرر دست متکی است، و بنابراین خطر کمی دارد.
اصل “اول ایمنی” برای پروسه بهبودی ضروری است، زیرا هیچ چیزی مثل آسیب دیدن بهبودی را متوقف نمی کند.