نوروپلاستیسیته و تمرین مکرر

نوروپلاستیسیته چیزی است که موسیقیدان ها و ورزشکاران همیشه از آن استفاده می کنند. و راه دسترسی موسیقیدان ها، ورزشکاران، و مبتلایان به سکته مغزی به نوروپلاستیسیته دقیقا یکسان است: یعنی “تمرین متمرکز”.

همان تلاش هایی که به ورزشکاران و موسیقیدان ها کمک می کند تا بهترین هایی باشند که می توانند باشند، می تواند به مبتلایان به سکته مغزی کمک کند تا اتصال سیم های مغزشان را برقرار کنند و راه خود را به اطراف ناحیه ای از بافت مغزی که بوسیله سکته از بین رفته اند باز کند.

اگر برقرای اتصال سیم های مغز کافی باشد، فرد مبتلا به سکته مغزی می تواند پیشرفت کند، حتی اگر در مرحله مزمن سکته مغزی باشد و از ابتلایش بیش از ۳ ماه گذشته باشد.

دانشمندان به کمک تکنولوژی اسکن مغزی ثابت کرده اند که مغز می تواند بازسازی و اتصال سیم هایش را برقرار کند.

تست های دیگری که برای این منظور استفاده شده اند شامل تست های کینماتیک، کینتیک، الکترومیوگرافی، و دیگر معیارهای پیامد است. همه این تست ها یک ارتباط مستقیم بین برقراری مجدد سیم های مغز و بهبود حرکت و عملکرد را نشان داده اند.

تمرین مکرر برای سکته مغزی تا چه اندازه جوابگو هست؟

با تمرینات مکرر چگونه بهبودی حاصل میشود؟