تفاوت بین کاهش سفتی و کسب مجدد حرکت

گاهی اوقات تفاوت بین کاهش سفتی (اسپاستیسیته) و کسب مجدد حرکت می تواند کمی گیج کننده باشد.

برای روشن شدن لازم است اظهار شود که بر مبنای شواهد کاهش اسپاستیسیته قبل از کار روی کسب مجدد حرکت ضروری نیست. در حالی که کاهش اسپاستیسیته قبل از شروع درمان قطعا به کاهش سفتی عضله کمک می کند، اما فرد مبتلا به سکته مغزی می تواند همزمان روی هر دو بطور موثری کار کند.

با استفاده از تمرین مکرر برای کسب مجدد حرکت، بازآموزی مغز برای استفاده از دست مبتلا انجام می شود. همانطور که مغز به آهستگی یاد می گیرد که چگونه دست را کنترل کند، همچنین یاد خواهد گرفت که چگونه با آن بطور صحیح ارتباط برقرار کند.

با بهبود ارتباطات، مغز یاد می گیرد که فرستادن سیگنال هایی که دست را در حالت منقبض شده نگه می دارند را متوقف کند. در نتیجه، دست فرد مبتلا هم شل خواهد شد و هم عملکردش بهتر خواهد شد. این یک بازی برد-برد است!

هنگام انجام تمرینات مکرر، تعداد زیاد تمرینات را باید با سرگرمی و بازی همراه کرد تا انگیزه و علاقه به ادامه تمرینات افزایش یابد.

چگونه تمرینات مکرر می تواند مغز را در طی بهبودی از سکته مغزی سریع تر ترمیم کند؟

¤ نوروپلاستیسیته- پادشاه توانبخشی

نوروپلاستیسیته مکانیزمی است که مغز برای بهبودی اش استفاده می کند.
نوروپلاستیسیته از دو طریق اثر می کند:

۱- ایجاد ارتباطات جدید بین سلول های مغزی (نورون)

۲- حذف ارتباطات قدیمی

بعد از سکته مغزی، بخشی از مغز آسیب دیده است و آن سلول های مغزی قادر نیستند وظایف شان را انجام دهند. برای مثال، حرکت دست بعد از سکته مغزی می تواند مشکل شود اگر بخشی از مغز که مسئول حرکات دست است صدمه دیده باشد.

برای بهبودی از این آسیب، نواحی اطراف مغز می توانند این مشکل را جبران کنند. به این معنی که آنها می توانند وظایفی که قسمت های آسیب دیده زمانی کنترل می کردند را یاد بگیرند‌. این یعنی نوروپلاستیسیته.

اما نوروپلاستیسیته فقط از طریق تمرین مکرر می تواند رخ دهد.