پلاتو چیست
درمانگرها یا بیماران ممکن است وقتی که بهبودی قابل توجهی نبینند درمان را متوقف کنند. این فقدان پیشرفت د (plateau) می گویند.
توجه>>> خواندن این مقالات کمک زیادی به خانواده ها جهت مدیریت شرایط بیمارشان میکند.
اگر بیمار به مرحله “پلاتو” رسیده باشد، به این معنی است که از نظر درمانگر و وکلینیسین ها، بیمار بهتر از وضعیت فعلی اش نخواهد شد. در بسیاری از بیماران، این وضعیت دو اثر ناخوشایند دارد:
اول، پایان درمان به معنی پایان حمایت، هدایت، و تخصص درمانگرها است.
دوم، گفتن این که یک فرد مبتلا به سکته مغزی دیگر پیشرفتی نمی کند باعث پذیرش آن توسط بیمار می شود. بیمار فکر می کند که ” متخصصین که در باره بهبودی از سکته مغزی بیشتر می دانند معتقدند من بهتر از این نخواهم شد، بنابراین من هم حدس می زنم که این بیشترین بهبودی است که می توانم انتظار داشته باشم.” اما این فرضیه صحیح نیست.
دلایل مختلفی برای اشتباه بودن این فرضیات در باره زمان پایان بهبودی وجود دارد.
کسب بالاترین سطح بهبودی ممکن نیازمند بهبودی ورای توانایی فانکشنال است.
کلمه ” پلاتو” توسط کلینیسین ها برای شرح مرحله ای که در آن “بهبودی بیشتری نمی تواند رخ دهد” استفاده می شود. اما همه پلاتو را یک چیز منفی درنظر نمی گیرند. ورزشکاران برای دهه ها است که از کلمه پلاتو استفاده می کنند. پلاتو برای یک ورزشکار متفاوت از پلاتویی است که برای توضیح پایان بهبودی بعد از سکته مغزی استفاده می شود. برای ورزشکاران، پلاتو مرحله ای است که در آن تکنیک های تمرین دیگر به بهتر شدن، قویتر شدن، و سریع تر شدن آنها کمکی نمی کند. واکنش ورزشکاران به پلاتو استفاده از استراتژی های جدید برای بهبود تواناییشان است.
نگاه درمانگرها و افراد مبتلا به سکته مغزی به پلاتو باید همانند ورزشکاران باشد و از آن به عنوان فرصتی برای ارزیابی مجدد و اصلاح طرح و پلان بهبودی استفاده کنند.